Hoera: structuur!

Het einde van de zomervakantie heeft iets weg van het einde van december. Niet alleen doet het weer er deze dagen soms aan denken... Maar waar ik in december altijd geniet van de bijzondere dagen, familiebezoeken en vakantie kijk ik tegen het einde van het jaar ook uit naar 2 januari. En hoe we ook genoten hebben van de rust en alle leuke dingen die we deden in de zomervakantie, ook nu zie ik ernaar uit om weer fris te beginnen aan het nieuwe seizoen. Die zes lange weken vakantie van vrijheid en geen gehaast waren heerlijk. Nu merk ik dat ik weer verlang naar ritme en structuur

Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd (Prediker 3:1). Het was zo fijn om de ochtenden rustig op te starten, niet steeds op de klok te hoeven kijken, niet de kinderen te hoeven aansporen en lekker veel bij elkaar te zijn. Ik heb sinds lange tijd weer vier hele boeken in een maand gelezen, waar ik niet alleen van genoot, maar ook van leerde en die me inspireerden. We hebben als gezin met familie en vrienden afgesproken. Ik ben dankbaar voor deze weken en dankbaar voor alle herinneringen die zijn gemaakt, maar in mijn huis ontstaat hoe langer hoe meer chaos.

Chaos in huis
Ik heb al weken geen echte menuplanning en moet vaak halverwege de middag nog verzinnen wat we gaan 's avonds gaan eten. En ik beken: daar komt meestal niet iets heel culinairs uit voort! Waar je ook komt in huis ligt speelgoed 'waarmee we morgen echt graag verder willen spelen, mama!' Strijken heb ik zo min mogelijk gedaan waardoor een paar bloesjes al weken in de wasmand liggen te wachten en de rest met kreukeltjes en al in de kasten is beland. Allemaal prima voor de vakantietijd, maar na zes weken (en al een paar maanden in de overlevingsmodus) wordt ik er nu onrustig en een beetje kribbig van. Heb ik tijd om wat in het huis te doen dan drentel ik wat heen en weer, ik overzie het allemaal niet en ik weet niet waar ik moet beginnen. Tijd voor meer structuur dus! Om naar de Prediker te spreken: 'er is een tijd om te rusten en los te laten en er is een tijd om te werken en daarin voldoening te vinden.'

De weerbarstige praktijk
Mijn eerste ingeving zou zijn: plannen! Een mooi schema maken of een nieuwe agenda kopen en van minuut tot minuut opschrijven wat ik allemaal wil en moet doen. Maar... inmiddels weet ik hoe dat gaat met planningen. Er zijn wel een paar mensen, zelfs moeders, die ervoor in de wieg gelegd zijn om hun planningen ook daadwerkelijk uit te voeren. Maar mij, en met mij veel anderen, lukt dat niet. Het leven is niet maakbaar. Er gebeurt zo vaak wat! Zieke kinderen, zorgen in de familie, een gemeentelid dat hulp nodig heeft, een wasmachine die stuk gaat. En hop, het zorgvuldig uitgedachte plan voor je dag kan in de prullenbak.

So what's a gal to do? (zou een mama in de VS zeggen). Hoe breng ik, zonder heldendaden van mezelf te verwachten, toch wat meer structuur aan in huis en leven? En belangrijker nog: 'hoe vind ik vreugde in het leven en werken van alledag?' Want hoezeer ik nu na zes weken vakantie toe ben aan ritme en regelmaat, mezelf kennende gaat er niet lang overheen voor ik die regelmaat als sleur ervaar en ik verzucht: 'ik ben toch zó aan vakantie toe!'

Waar doe ik dit voor?
Om te beginnen maar eens denken aan de mensen in dit huis. Even niet aan mezelf, maar aan de anderen. Voor hen ben ik hier elke dag en doe ik mijn werk. Wat hebben zij van me nodig? Misschien moet ik daar ook eens over praten met hen, vooral met manlief. Wat vindt hij nu eigenlijk belangrijk dat ik doe?

Nog belangrijker: wat is de waarde van mijn werk in het licht van de Bijbel? Paulus zegt tegen de dienstknechten dat ze moeten dienen niet naar ogendienst, als mensenbehagers, maar als dienstknechten van Christus, doende den wil van God van harte; Dienende met goedwilligheid den Heere, en niet de mensen (Efeze 6: 6,7) Nu zie ik ons, moeders, niet als slaaf, maar wel in een rol waarin we mogen dienen in liefde en daarom zijn deze woorden van Paulus ook zo van toepassing op ons werk. Oók huishouden begint bij ons hart!

Waar krijg ik energie van?
Om je werk te kunnen volhouden en vriendelijk te blijven is het belangrijk dat je dingen doet waar je nieuwe energie van krijgt. Als je niet goed zorgt voor jezelf dan wordt je moe, mopperig en lukt het je niet meer om je plannen uit te voeren en goed voor anderen te zorgen. Denk op dit moment, voor het drukke leven van een nieuw seizoen begint, dus eens concreet na waarvan jij oplaadt. Wat deed je vroeger vaak, voor je kinderen had, waar je nu niet vaak meer aan toe komt? Of wat vergeet je steeds te doen als je het druk krijgt? Vaak zijn dat dingen die je helpen om nieuwe energie op te doen. Als je een kleine baby hebt kan 'slapen' de beste manier zijn om nieuwe energie te krijgen, omdat je daar zoveel van tekort komt. Maar als je moe bent is slapen niet altijd de beste oplossing. Heel vaak knap ik er juist van op als ik iets doe waar ik van houd. Ook al kost dat lichamelijk energie, mijn hoofd klaart er dan enorm van op. Afspreken met een vriendin of een avond samen weg met manlief. Een rondje wandelen of fietsen. Lezen in het zonnetje. Heerlijk!

Wat kost me (onnodig veel) tijd en energie?
Heb jij tijd- en energievreters in je leven? Ik wel! Zoeken naar spullen die ik kwijt ben bijvoorbeeld. Omdat ze geen vaste plek hebben of ik er gewoon niet bij nadacht toen ik ze ergens weglegde. Een pak melk dat ik uiteindelijk vind op de plank tussen de suiker en het zelfrijzend bakmeel. En een schoen die op een of andere gekke manier in een keukenla terecht gekomen is. Een andere enorme afleider in mijn leven die veel te veel van mijn tijd en energie vraagt is mijn telefoon. Nog altijd is het een dagelijkse strijd met mezelf om het ding, dat voor veel dingen erg handig is, te negeren en in het hier en nu te zijn. Ik twijfel er nog steeds over om mijn telefoon helemaal uit mijn leven te bannen. Iemand ideeën of goede ervaringen? Van harte welkom!

Wat wil ik bereiken?
Ik had een plan voor 2017 en dat pak ik er maar weer eens bij. Welke dingen wilde ik dit jaar graag doen? Wat wilde ik graag leren? Wat heb ik daar al aan gedaan? Welke dingen wil ik dit schooljaar anders aanpakken dan vorig schooljaar? Hoe kan ik me daar alvast op voorbereiden? Wat wil ik onze kinderen graag meegeven? Hoe kunnen we dat doen?

De lijstjes
Ze komen er toch nog: de lijstjes. Als ik niet opschrijf wat ik denk ben ik het morgen weer vergeten, en dat zou jammer zijn. Nu ik weer even pas op de plaats heb gemaakt en heb bedacht waarom ik mijn werk doe, wat de mensen in mijn huis van me nodig hebben, waar ik energie van krijg, wat mij onnodig veel tijd en energie kost en wat ik graag zou willen bereiken, kan ik dat verwerken in de structuurtjes die ik al had maar die in meer of mindere mate verdwenen waren deze zomer.

1. Vroeg opstaan 
2. Een ochtend- en avondroutine volgen
3. Mijn huishoudplanning weer in werking stellen
4. Elke zaterdag mijn menuplanning voor de volgende week maken

Vrijheid en voldoening
Hoewel ik regelmatig strand in het volhouden van deze systemen (en dat soms ook een poosje prima vind) geven ze me ook rust en vrijheid. Dingen vastleggen klinkt voor jou misschien niet als het toppunt van vrijheid, maar dat werkt zo: als ik geen planning heb, geen plan voor de dag, vraag ik mezelf de hele dag af of ik niet méér moet doen. Of ik niet núttiger moet zijn. Waar ik eigenlijk moet beginnen. En of het wel genóeg is. Als dat plan er wel is, met de wetenschap dat het leven niet maakbaar is, dat het niet perfect hoeft allemaal, dan kan ik om 14.00 uur 's middags in alle rust op de bank zitten met een boek en een kop thee, omdat ik genoeg gedaan heb. En dat is heerlijk!

Heb jij zin om het nieuwe seizoen in te gaan en de zomervakantie achter je te laten?