Ook jongeren krijgen te maken met rouw en verdriet. Dat kan heel recent zijn, maar ook langere tijd geleden (en mogelijk door een groot deel van de sociale omgeving van de jongeren weer vergeten). In beide gevallen grijpt dit diep in en is de manier waarop verdriet geuit en verwerkt wordt niet altijd voor de omgeving herkenbaar als (gedrag behorend bij of onderdeel van ) rouwverwerking.
“Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.” – Mattheüs 11:28
Rouwverwerking
Het is niet mogelijk om je op verlies goed voor te bereiden. Iedereen ervaart dit op een andere manier. De ene jongere wil het liefst de hele dag praten over degene die hij of zij verloren heeft, terwijl een broer of zus er het liefst geen woord over zegt en er zelf over na wil denken. Toch kunnen de ervaringen van anderen jongeren wel helpen.
“Verlies betekent het kwijtraken van houvast. Iemand die onmisbaar is, verdwijnt zomaar uit je bestaan. Hoe meer we aan iets of iemand gehecht zijn, hoe moeilijker het is om afscheid te nemen en om los te laten wat dierbaar was. Het verwerken van verlies is dan ook een inspannende bezigheid.” (Verder na verlies, Joke Korteweg)
