We hebben dus een baby in huis. Een kleintje. Hoewel, wat is dat met baby's? Het ene moment liggen ze piepklein met hun oogjes nog half dichtgeplakt op je buik bij te komen van hun reis naar buiten. En voor je met je ogen kunt knipperen hebben ze plooien in hun bovenbenen, kuiltjes waar knokkels horen te zitten en onderkinnen. Dat is althans wat hier in huis gebeurt op het moment.
De eerste weken van babysnuffelen, voeden, voeden en voeden (25 uur per dag), zijn dan ook voorbij. Ik ben er niet zo goed in hoor. Als het erop aan komt ben ik nogal een gewoontedier en raak ik een tikkeltje van streek van grote veranderingen. En dit was er nogal eentje! Dit geleerd hebbend van de vorige twee keren, had ik samen met de verloskundige bedacht wat mij zou helpen om deze prachtige, maar pittige tijd iets makkelijker te maken. Een terugblikje:
Bezoek
Ik herinner me dat ik het bij de geboorte van onze oudste al zo onlogisch vond: je bent net bevallen, je baby huilt en je weet niet waarom, je moet leren je baby te voeden, je baby huilt en je weet niet waarom, je voelt je alsof er met je geknikkerd is, je baby huilt en je weet niet waarom, je hebt ineens gebroken nachten, je baby huilt en je weet niet waarom, o ja, je moet voeden én je krijgt elke dag een paar keer visite. Gelukkig heb je een kraamverzorgende die je trouw terzijde staat. En je wilt je nieuwe kindje ook graag aan iedereen laten zien. Maar het is wel veel en ik kon van de kraamvisite niet echt genieten. Dat klinkt natuurlijk niet aardig maar écht ik vind onze familie en vrienden heel leuk. We hebben daarom dit keer 2 weken na de bevalling een kraamfeestje gegeven. Het was heel gezellig en we hebben naast directe familie en een paar vriendinnen geen bezoek thuis gehad. Nadeel van een kraamfeestje is dat je niet veel tijd hebt om iedereen persoonlijk te spreken. Dat voelt niet altijd fijn. Vooral mensen voor mensen die van ver weg kwamen vroeg ik me een beetje af of ze het wel de moeite waard vonden om zo ver te rijden, terwijl we ze niet uitgebreid gesproken hebben. Voor dit keer was het voor ons wel de juiste keuze en ik ben heel blij dat we het gedaan hebben.
Middagen vrij
In de kraamweek en nog heel lang daarna heb ik in de middagen geen afspraken gemaakt. Die waren speciaal gereserveerd voor de 2 grote zussen. Ik had voor in de kraamweek voor elke dag een klein kadootje ingepakt voor hen en 's middags (behalve even rusten) echt de tijd genomen om met hen te knutselen, voor te lezen of een spelletje te doen. Ik was bang dat ik hen uit het oog zou verliezen in alle drukte rond de nieuwe baby, maar zo hebben we het echt fijn en gezellig gehad met elkaar.
Mezelf verwennen
Tja, ik ga wat bekennen. De verloskundige vroeg mij waar ik nu echt van zou kunnen ontspannen. Behalve iets leuks doen met de meiden (zie vorige tip) antwoordde ik "van een uurtje met een mooi boek en chocola!" "Nou, dan ga je dat voor jezelf regelen", zei zij. En dus lag voor de bevalling al een mooi nieuw boek en een voorraadje chocola klaar in mijn nachtkastje. Ik ben erom uitgelachen maar echt, die momentjes tussendoor waren heerlijk om even tot mezelf te komen.
Conclusie: Deze aanpassingen hebben mij geleerd dat het helpt om je grenzen te bewaren. Niet alleen omdat het fijner is voor mezelf, maar ik ben daardoor ook echt een gezelliger vrouw en mama :-).
Boven het geboortekaartje van kleine Kaleb stond: "God, die machtig is te doen ver boven wat wij bidden of denken, gaf ons een zoon." Het was dezelfde God die ons rijk gezegend heeft in deze 2 eerste maanden mét Kaleb. Zijn goedertierenheden zijn elke dag nieuw!
En nu weer babysnuffelen! Maar niet te veel chocola meer...