Hoe krijg ik rust in de tent? Om me heen een paar huilende baby’s, een paar luidruchtige peuters en dan de andere kinderen nog. Het is mijn beurt voor de oppas in de kerk. Ruim anderhalf uur zijn ze aan mijn verantwoordelijkheid toevertrouwd.
Zachtjes begin ik te zingen „Laat de kind’ren tot Mij komen”, de Bijbeltekst uit Markus 10. Het ene na het andere kind spitst de oren en wordt stil om te kunnen horen wat er wordt gezongen. Heerlijk die rust!
Nu is rust bij een crèche heel wat waard, maar zingen is meer dan een ‘trucje’ om rust te creëren. Door te zingen kun je kinderen veel Bijbelkennis meegeven. Ook al begrepen mijn kinderen nog helemaal niets van de tekst, ik leerde hun al wel psalmen en andere Bijbelse liederen.
Kijkend naar onze kinderen weet ik één ding zeker: Ik kan er niet voor zorgen dat ze hun hele leven bij de Bijbel blijven, maar ik weet wel dat de versjes die ze als kind hebben geleerd hun hele leven door meegaan. Ik bid dat ze langzaam maar zeker steeds meer begrijpen van de inhoud van die verzen.
Als voorspel op het eeuwige zingen in de eeuwige rust.
Margreet van den Berg-van Brenk