Een zondag in den vreemde

Op vakantie is bijna alles anders dan thuis. De zondag in ieder geval, want de eigen, vertrouwde kerk is te ver weg. Hoe vul je die bijzondere dag dan in? De overeenkomst in de reacties van moeders is duidelijk: het Woord gaat open. Verschillen komen ook openbaar: van thuis een preek lezen tot het bezoeken van een buitenlandse dienst.

De zondagsinvulling hangt sterk af van waar je de vakantie doorbrengt. Wie lid is van de Gereformeerde Gemeenten en op camping Schoolzicht in Aagtekerke vakantie viert, zal weinig verschillen met thuis ervaren als hij de kerk ter plaatse bezoekt. Het kerkgebouw, de medekerkmensen en de predikant zijn anders, maar inhoudelijk en uiterlijk sluit het nauw aan bij de thuisgemeente.

„De zondag brengen we hetzelfde door als thuis. Dus geen computer of mobieltjes, tweemaal kerkgang, dezelfde kleding.” (Petra)

Het wordt al iets anders als je naar het rooms-katholieke Limburg gaat. Kies je dan een protestantse kerk in de buurt die wellicht een andere ligging heeft of wordt het thuislezen? Voor kinderen kan het een hele ervaring zijn om in een andere kerk te zijn. Bij jonge kinderen zullen vooral de uiterlijkheden vragen oproepen. „Waarom heeft hier niet iedereen een hoed op? Waarom heeft de dominee zo’n jurk aan? Waarom zingen ze hier anders?” Zo’n kerkgang vormt dan een goede aanleiding om het een en ander aan je kind uit te leggen. Bij oudere kinderen kunnen die vragen over uiterlijke zaken ook nog leven, maar met hen kun je ook dieper afsteken. Vraag maar eens wat ze van de preek vinden. Wat is de boodschap? Is dat de boodschap van de Bijbel? Wat kun je ervan leren?

„Wij zaten vorig jaar niet dicht bij een kerkelijke gemeente van onze eigen kleur. Toch wilden we graag daar in de buurt een kerkdienst meemaken. Voor de kinderen is dat heel leerzaam geweest. We zijn uitgebreid ingegaan op al hun vragen over broeken, rokken, hoedjes, zingen, lengte van de preek enzovoort. We hebben ook eerlijk aangegeven dat we blij zijn dat we hier niet elke week zitten. De kinderen dachten dat het met al die uiterlijke dingen te maken had, maar we hebben ze verteld wat ons grootste pijnpunt was: de preek. Het Woord werd niet uitgelegd. De Heere Jezus werd niet gepreekt als de Zaligmaker van zondaren, maar alleen als een hulp bij problemen.” (Mette)

Op sommige plaatsen in het buitenland zijn er Nederlandstalige kerkdiensten. Uit allerlei kerken komen mensen bij elkaar om naar het Woord van God te luisteren of om samen te zingen. Het is een stukje Nederland in het buitenland. Voor kinderen ook een belevenis, want op een afstand van misschien wel 1000 kilometer van huis kun je opeens je klasgenootje in de kerk tegenkomen!

„Vorig jaar zijn we voor het eerst naar een christelijke camping in het buitenland geweest. In een dorpje in de buurt werd ‘s morgens een Nederlandse dienst gehouden en ‘s avonds een zangdienst. We hebben dit als erg positief ervaren en onze kinderen ook! Dit jaar gaan we opnieuw naar deze camping, onder andere vanwege de zondagsinvulling!” (Klaasje)

„Thuis kijken we of er een kerk in de buurt is. Zo niet, dan nemen we zelf preken mee. We gaan niet een uur rijden om een (Nederlandse) dienst te kunnen bezoeken.” (Christina)

Op vakantie in het buitenland vallen de mooie, grote kerken vaak op.

Het is een heerlijke plek om even binnen te wandelen en de kerk van binnen te bezichtigen. Veelal gaat het dan om rooms-katholieke kerken. Een mooie gelegenheid om uit te leggen wat er in zo’n kerk gebeurt. Het is ook de moeite waard om uit te zoeken of er in de omgeving een protestantse kerk is. Het aantal gemeenteleden is er vaak gering en daarom stellen ze het altijd zeer op prijs als een Nederlands gezin de dienst bezoekt. Voor kinderen kan de taal een barrière zijn, maar sommige dingen vergeten ze nooit meer. Neem voor de kinderen bijvoorbeeld een boekje mee dat ze tijdens de preek mogen lezen.

„Pas nadat we een Duits-Russisch- Baptistische dienst hadden bezocht (en uiteraard van het Russische gedeelte niets verstonden), begrepen we dat het voor de kinderen een hele opgave is om een Duitse dienst “uit te zitten”. Toch vinden wij het voor onszelf en voor de Duitse gemeenteleden een verrijking om dat wat belangrijk is in je leven, het geloof in God en het leven naar Zijn Woord, te mogen delen met anderstaligen en te ontdekken dat God zoveel rijker en machtiger en veelzijdiger is dan wij thuis in ons landje kunnen bevatten. Nu we naar Frankrijk op vakantie gaan, zit een Franse dienst er niet in (zo je al iets zou kunnen vinden wat enigszins ook bij onze eigen geloofsbeleving past), want alleen ikzelf versta daar een beetje van.” (Maria)

„Soms moeilijk te volgen, maar het bijeen zijn met medechristenen geeft een sterke verbondenheid. Ook is het voor de kinderen heel goed om over eigen kerkmuren en landsgrenzen heen te kijken hoe andere christenen samenkomen.” (Henny)

„Wij zijn nog nooit naar een anderstalige dienst geweest. Ik vind het erg belangrijk dat de kinderen de dienst verstaan.” (Christina)

„Als we in Engeland zijn, bezoeken we een Baptistenkerk, omdat we vinden dat dat qua prediking het dichtst bij komt. De uiterlijkheden, die van minder belang zijn, zijn wel duidelijk anders. Zo was er vorig jaar een muziekgroep die de liederen begeleidde, en werd er volwassendoop door onderdompeling gedaan. De kinderen hebben met grote aandacht gekeken. De bekende liederen hebben ze zachtjes in het Nederlands meegezongen.

Na de dienst hebben we er goed over kunnen praten. Ondanks dat ze de taal niet machtig zijn, pikken ze meer op dan je verwacht. Ze hebben het er nog over. Ook over de warme ontvangst door de gemeenteleden.” (Annemarie)