Seksuele vorming is een feest

Tot ik op 14 februari ontdekte dat seksuele vorming dat allemaal is. Het is leuke dingen doen, gezelligheid, grenzen stellen, knutselen, praten, knuffelen, complimenten geven, uitleg geven, boeken lezen … Wat is het niet? Het is nét gewoon opvoeden, alleen zijn we ons er niet altijd bewust van.

Dit jaar inspireerde een post op Facebook van Erika van Nes ons tot het vieren van Valentijnsdag. We maakten tasjes klaar vol liefde, voor ieder lid van ons gezin één. We knutselden, schreven kaarten, bedachten passende cadeautjes. En op de dag zelf liep ik in de bibliotheek tegen een prachtig boek aan: ‘Liefde is…’

Op vrijdag was het eindelijk zover. Eerst lazen we het boek voor, waarmee dit moment ook gelijk een oefening in geduld was, want de meiden hadden hun zakje chips al ontdekt. We lazen over wat liefde is: liefde is elkaar knuffelen, liefde is voor elkaar zorgen, liefde is naar elkaars verhalen luisteren, liefde is…

Prachtig! Ik had het niet mooier kunnen zeggen. De hele week bleef het terug komen. Als ik, ’s avonds in bed, een verhaaltje vertelde: ‘Liefde is een verhaal vertellen.’ Als ik boterhammen klaar maakte: ‘Liefde is brood smeren.’ Maar ook toen ik zei dat de meiden nu een appel kregen in plaats van ‘iets lekkers’: ‘Liefde is nee zeggen, omdat iets niet goed voor je is.’

Na het lezen van ‘Liefde is’, doken de meiden in het tasje. Voor de oudste zaten er hemdjes in, voor de jongste een jurkje. Er was chips en chocola. We lazen de kaarten voor, die alleen de oudste een beetje begreep. Er kwam een blosje op haar wangen bij het horen van de woorden op de kaart: ‘Het is heerlijk om jou als dochter te hebben. Je bent ons lieve meisje! We houden heel veel van jou.’

In officiële termen waren we bezig met het leggen van een liefdevolle basis, met relationele vorming en enkele verwerkingsopdrachten. Seksuele vorming dus. Maar in de praktijk vierden we een feest, compleet met een hartjesslinger voor het raam. Seksuele vorming is een feest. Het feest van de liefde namelijk!