Onze kleuter speelt in de zandbak. Is dat nu zo bijzonder? Iedere vierjarige doet dat toch wel eens? Ja zeker, maar ik vind het bijzonder. Te meer, daar ik binnen ben en zij dus alleen in de tuin is. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik er bij de oudste naar verlangde dat ze ook eens in haar eentje in de zandbak zou spelen.
Hoe gaat dat bij een oudste? Op een gegeven moment koop je een zandbak met van die zware zakken zand en ja, dan verwacht je dat ze er met plezier in zal spelen. Ze deed het ook wel, maar dan alleen als ik erbij kwam zitten en we samen zandkoekjes gingen bakken. Zodra ik m’n hielen had gelicht, was het zand niet interessant meer.
Toen de tweede dochter de zandbakleeftijd had bereikt, was mijn aanwezigheid niet altijd meer nodig. Ze waren vaak samen bezig. En dan nu deze derde dochter. Die speelt in haar eentje schooltje in de tuin en vermaakt zich verder prima met een pop en een fiets. Ik ben nog steeds binnen en geniet onder het werken met volle teugen van haar solospel.
Wat een verschillen. De een heeft genoeg aan een zandbak en zand. De ander moet er op z’n minst één vriendinnetje bij hebben. Eventueel mag een moeder ook.
Tekst: Margreet van den Berg- van Brenk