Met een big smile levert een leerling zijn strafwerk in. Bovenop zit een brief van zijn ouders: "Beste juf, wij hebben dit strafwerk geschreven, omdat u dit onterecht aan onze zoon heeft gegeven." Wat later vindt de juf een mail in haar inbox van een andere ouder. "Ons kind was erg teleurgesteld over de 8,5 voor haar spreekbeurt. Waarom heeft u haar geen 9 gegeven?"
Zo'n twintig jaar geleden bezocht ik een lezing van een orthopedagoog. Hij vertelde dat hij zich zorgen maakte om ‘het overgewenste kind’. Verbaasd luisterde ik naar zijn verhaal. Zou het echt zo erg zijn als een kind veel liefde en aandacht krijgt? Ik kon het niet geloven. Nu begrijp ik beter wat hij bedoelt. Veel jongeren lopen vast omdat ze niet kunnen omgaan met teleurstellingen in hun leven.
Volgens de Belgische psychiater Dirk de Wachter heeft het ermee te maken dat we onze kinderen niet meer leren een beetje ongelukkig te zijn. Bovenstaande voorbeelden getuigen ervan. Ik heb ze niet verzonnen, ze zijn uit het leven gegrepen.
Uiteraard realiseer ik me dat ouders van bovengenoemde kinderen teleurstellingen proberen om te buigen, omdat ze het geluk van hun kind voor ogen hebben. Of hun kind hier uiteindelijk ook gelukkig van wordt, betwijfel ik.
Toch is voor echt geluk meer nodig dan het goed kunnen verwerken van teleurstellingen. David schrijft dat we ons geluk bij de HEERE moeten zoeken (Psalm 37:4). En Jezus vertelt ons in de Bergrede dat het echte geluk is voor mensen die weten dat ze God nodig hebben (Mattheus 5:3).
Een nieuw schooljaar is begonnen. Zullen we met elkaar afspreken dat we ons niet te druk maken om die 8,5 of 9 voor een spreekbeurt? Laten we ons liever druk maken om deze vraag: Weten onze kinderen dat het echte geluk bij God te vinden is?
Opvoeden doe je samen!
Leer van elkaar door het onderlinge gesprek! Wij komen graag naar jullie voor toerusting op maat. Bekijk de dienstenpagina voor ons aanbod of stel je vraag per mail aan Thera.
Neem contact op
