‘Mam, mijn groene pop! Waar is die?’ Het was haar lievelingspop. Gekregen toen ze 3 jaar werd. Onze dochter stond bij het aanrecht terwijl ik kookte. ‘Ik mis haar mam…! ‘Die pop… al weken of zelfs maanden was die kwijt. Alles had ik al afgezocht. Zussen, vriendinnen, oma’s allemaal gevraagd. Nergens! En eerlijk gezegd is dat niet echt iets voor mij. Ik weet waar de spullen zijn of waar en wanneer ze kwijt zijn geraakt. ‘Mam, we kunnen er toch voor bidden?’
Eigenlijk hoopte ik, dat ze het die avond zou vergeten. Mijn man kwam thuis en ik vertelde het voorval, leunend tegen het aanrecht. ‘Maar', zei ik, ‘die pop is nergens. Wat als we haar nu niet vinden? Dan hebben we een probleem!’ Mijn man glimlachte en zei alleen maar: ‘dan hebben wij geen probleem.’
Die avond bad onze dochter op haar knieën voor het bed, voor haar pop, die ze kwijt was.
Worden als een kind
Wij proberen onze kinderen te leren dat je alles aan de Heere vragen mag. Alles vertellen, alles zeggen, alles bij Hem mag brengen. Want dat is wat de Heere graag wil. Weest in geen ding bezorgt,maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God (Filippenzen 4:6). Daarom ben ik ook blij als mijn kinderen met de vraag komen of we voor iemand of iets willen bidden. Dat zelf bidden vinden ze overigens best moeilijk. Graag willen ze dat mama of papa dat doet. Soms praten ze me gewoon na als ik hardop bid. Maar in ieder geval laat ik ze elke avond een bid en dankpunt noemen om te bidden. De vrijmoedigheid waarmee ze de dingen vragen, de vanzelfsprekendheid soms. Met groot vertrouwen kruipen ze na zo n gebed hun bed in. Het komt goed! Zere oren, zoektochten naar fopspenen, bang zijn voor de nacht, ze worden opgelost door ervoor te bidden. Wat leren mijn kinderen me veel. Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij het koninkrijk der hemelen geenszins ingaan (Mattheüs 18:3).
Spiegel
Tegelijk roept het soms ook andere gevoelens op. Wat als het gebed van mijn 4-jarige dochter niet verhoord wordt? Wat als die pop niet terug komt? Wat doet dat met haar vertrouwen, geloof? wat doet dat met haar Godsbeeld? Dat zijn eerlijke vragen. Toch? Of is dat ongeloof van mij? Ik moet mijn dochter leren alles bij de Heere te brengen. Dan moet ik het ook bij Hem laten wat Hij daarmee doet. Dan wordt ook mij een spiegel voorgehouden. Geloof ik dat God Zich bemoeit met de kleine dingen van het leven? Dat Hij mijn kind hoort? Waar is mijn vertrouwen, mijn vrijmoedigheid? Worden niet twee musjes om een penningsken verkocht? En niet een van deze zal op de aarde vallen zonder uw Vader. En ook uw haren des hoofds zijn alle geteld. Vreest dan niet; gij gaat velemusjeste boven (Mattheüs 10:29).
Geef ons heden ons dagelijks brood
Wij hadden laatst een preek over de Heidelberger Catechismus Zondag 50. Geef ons heden ons dagelijks brood. Dat is gebed, niet alleen om brood, maar om alles wat we nodig hebben. Ik wil onze kinderen dat graag leren, maar ben ik het zelf soms niet kwijt? Dat vertrouwen, dat geloof. Dat kinderlijke. ‘Als het niet groot genoeg is om voor te bidden, is het niet groot genoeg om je zorgen over te maken’, heb ik wel eens iemand horen zeggen. Geef ons heden ons dagelijks brood…. Geef ons heden, de kracht om voor ons gezin te zorgen. Geef heden vrede in ons gezin. Geef mij heden te zien wat goed is voor mijn kinderen. Geef dat ik mag zien wat mijn zoon zo hard nodig heeft. Geef me heden open ogen om de ander te zien. Wij kunnen nooit teveel verwachten van dat gebed ‘geef ons heden ons dagelijks brood’. Ken Hem in al je wegen!
Het werd zaterdag. Mijn man en ik moesten samen weg. Onze dochter mocht een poosje spelen bij mijn schoonzus. Toen we haar 's middags ophaalden, kwam ze op ons afgestormd. ‘Mama, kijk eens!’ Met twee handen stak ze hem in de lucht. ‘Mijn groene pop!’ Ik was verwonderd, stil en dankbaar: 'dank U Heere!'
Hem nu, Die machtig is meer dan overvloediglijk te doen, boven al wat wij bidden of denken, Hem, zeg ik, zij de heerlijkheid in de Gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot alle eeuwigheid. Amen (Efeze 3: 20).
Dit artikel is geschreven door Adriana Uijl.