Verzoening

In het Oude Testament werden dieren geslacht en gedood als verzoening voor de zonde. Die offerdienst had God ingesteld. God wilde met al die offerdieren laten zien dat zondigen niet goedkoop is.

Iedere keer als er geofferd werd, was dat een herinnering van God aan het volk: wij zondigen niet goedkoop! Onze zonden worden gestraft, maar in plaats van dat wij de straf moeten ondergaan, geeft God een verzoeningsmiddel waardoor niet wij, maar een ander de straf draagt.

Met de komst van de Heere Jezus naar deze wereld heeft God ons het volmaakte offer gegeven. Al die offerdieren in het Oude Testament wezen er op dat de zonde verschrikkelijk is, dat er verzoening nodig is, maar ook dat offerdieren niet werkelijk de zonden weg konden nemen. Want iedere keer weer opnieuw moest er geofferd worden.

Maar Jezus Christus is hét Lam van God. Hij is het volmaakte offer om de schuld en straf die wij verdienen te verzoenen. Christus is éénmaal voor de goddelozen gestorven, zo schrijft de Bijbel. Het wonder van het Evangelie is dat de Heere Jezus de straf van zondaren op Zich wilde nemen. Op Golgotha stierf Hij in onze plaats. Zijn sterven is een verzoening voor onze zonden. Luther noemde dit ‘een wonderlijke ruil’.