Opstanding

De Joodse Bijbelgeleerde Pinchas Lapide noemde zichzelf geen christen. En toch, dat Jezus was opgestaan uit de dood, kon hij na lang onderzoek niet ontkennen. De argumenten voor de opstanding vond hij te sterk en te overtuigend.

Zijn belangrijkste reden om in de opstanding te geloven? Na de kruisiging van Jezus zaten de discipelen als een groep bange vogeltjes bij elkaar. Ze hadden ook alle reden om bang te zijn. Hun Meester was op een gruwelijke manier gestorven en met henzelf zou het waarschijnlijk niet beter aflopen. Maar wat gebeurt er na een paar weken? Vol moed en geloofsvuur getuigen de discipelen in Jeruzalem van Jezus en de opstanding. Nog liever gaan ze zelf dood dan dat ze hun geloof in de opgestane Christus opgeven!

Wat is er gebeurd? Iets onvoorstelbaars. Pinchas Lapide concludeerde: “Jezus stond inderdaad op uit de dood, het verhaal klopt.” Hij schreef: “Deze bange groep van apostelen (...), deze boeren, herders en vissers die hun meester verraden hadden en zo jammerlijk gefaald hadden, veranderen van het ene in het andere moment in een missionaire groep mensen, overtuigd van Redding en in staat deze boodschap na Pasen ineens succesvol over te brengen. Geen visioen of hallucinatie is in staat om zo’n revolutionaire transformatie te veroorzaken.”

Pasen is het oudste feest van de kerk. Met Pasen viert de kerk de lichamelijke opstanding van de Heere Jezus. Deze opstanding is een unieke gebeurtenis die de wereldgeschiedenis compleet veranderd heeft. Zonder de opstanding zou er geen Kerk zijn. Heel het christelijk geloof staat of valt met de opstanding van Jezus Christus. Niet voor niets komen we als kerk van Christus op zondag bij elkaar, dat is namelijk de opstandingsdag!

Waarom is de opstanding zo belangrijk? Daar zijn drie redenen voor te noemen. Als eerste heeft God de Vader Christus opgewekt, waarmee Hij liet zien dat Christus echt Zijn Zoon is. De opstanding was eigenlijk Gods ‘Amen’ op het ‘Het is volbracht’ van de Zoon. Het is de goddelijke goedkeuring van Christus’ werk. Ten tweede heeft de Heere Jezus door de opstanding de dood overwonnen. Hij is – in tegenstelling tot Lazarus – aan de andere kant van het graf opgestaan. Hij is niet meer gestorven, maar leeft tot in eeuwigheid! De dood is van zijn kracht beroofd. Als laatste is met de opstanding van Christus het begin van het einde aangebroken. Met de opstanding bevestigt God dat Hij trouw is aan Zijn Woord en dat alle andere beloften – zoals de nieuwe hemel en nieuwe aarde – vervuld zullen worden. Als Hij als Koning van Pasen Zijn Kerk heeft verzameld, is het einde daar.

Het belang van de opstanding kan ook heel persoonlijk gemaakt worden. Op de vraag wat wij (gelovigen) aan de opstanding hebben, geeft de Heidelbergse Catechismus (vraag en antwoord 45) in drie delen antwoord: (1) Hij heeft door Zijn opstanding de dood overwonnen, om ons de gerechtigheid [zaligheid] te kunnen schenken die Hij door Zijn dood verdiend heeft. (2) We worden door Zijn opstandingskracht opgewekt tot een nieuw leven, zodat we steeds meer gaan lijken op de Heere Jezus. (3) De opstanding is een onderpand (garantie) dat wij straks ook eens zullen opstaan met een lichaam dat gelijk is aan dat van de Heere Jezus, de Eerste(ling).

De opstanding is de eerste ‘trap’ in de verhoging van de Heere Jezus. Na Zijn opstanding volgen de hemelvaart, het zitten aan de rechterhand van God en Zijn terugkomst op de laatste dag. Hoewel de opstanding in de evangeliën steeds achterin staat, is dit toch het uitgangspunt voor iedere evangelieschrijver. De evangelieschrijvers zien heel het leven en werk van de Heere Jezus in het licht van de opstanding. Daar draait alles om. Zo moeten ook wij door het geloof leven vanuit de opstanding. Het is niet alleen iets uit het verleden, maar het is dé gebeurtenis die redding voor ons mogelijk heeft gemaakt. De Heilige Geest, Die Jezus Christus heeft opgewekt, wil ook ons opwekken tot een nieuw leven, in Hem!