Veel mensen kennen het gevoel wel: onzekerheid. Doe ik het wel goed? Maak ik de juiste keuze? Wellicht herkennen we het ook in onze kinderen. Meiden die onzeker zijn over hun uiterlijk. Jongens die een beetje verlegen zijn, of juist uit onzekerheid een grote mond hebben. We bestempelen onzekerheid vaak als een vervelend gevoel dat we liever niet hebben. Maar ik ontdekte dat onzekerheid eigenlijk een heel gezond signaal is!
Vorige week had ik een artikel geschreven en daarna ging ik even wandelen. Ik merkte dat ik onzeker was over wat ik had geschreven. Is het wel goed? Spreekt het lezers wel aan? Is het aan de andere kant niet té scherp? Vervelend dat ik me zo onzeker voel, dacht ik eerst. Ik bracht het bij God. Even later bedacht ik: laat ik eens aan mijn man vragen wat hij van het artikel vindt.
Toen ik hier verder over nadacht, realiseerde ik me dat onzekerheid eigenlijk een heel gezond signaal is. Het zet je namelijk aan om andere mensen om advies of om hun mening te vragen. En dat is iets goeds. Spreuken 24:6b leert ons: “in een veelheid van raadgevers ligt de overwinning”. God heeft mensen verschillend gemaakt en iedereen kijkt vanuit zijn of haar eigen gezichtspunt naar een situatie. Dus door iemand anders mee te laten denken op een gebied waar je onzeker over bent, krijg je een completer beeld en ontdek je vaak wat de goede weg is. Dat geeft zekerheid en duidelijkheid. God wil niet dat wij alles zelf kunnen oplossen, want dan hebben we niemand meer nodig en lopen we het risico hoogmoedig te worden. Als je het zo bekijkt, is onzekerheid iets dat God in mensen heeft gelegd. Hij wil dat we elkaar helpen.
Toch zijn er mensen (en kinderen) die behoorlijk ‘last’ hebben van onzekerheid. Hoe komt dit dan? Ik denk dat dit vaak een gevolg is van vervelende ervaringen. Je hebt in het verleden op een nare manier kritiek gekregen over wat je deed of hoe je eruit zag. Daarom durf je andere mensen niet meer om hun mening te vragen, bang om weer pijn gedaan te worden. Of als je toch advies krijgt, luister je er niet naar, je hebt je er voor afgesloten. Begrijpelijk, maar dit zorgt er wel voor dat het gevoel van onzekerheid niet meer ‘gestild’ wordt. Hierdoor blijf je met je onzekerheid zitten.
In dat geval is het belangrijk om mensen om je heen te verzamelen die je vertrouwt en bij wie je je veilig voelt. Bij hen kun je leren om je weer open te stellen voor de mening van mensen. Je mag gaan ervaren dat ze door Gods genade je liefdevol advies geven en dat dit prettig en behulpzaam is. Vraag God om mensen op je pad te brengen bij wie jij je veilig kunt voelen Hij wil je helpen!
In de opvoeding van onze kinderen is het een belangrijk aandachtspunt dat we hen liefdevol onze mening geven. Als je continu kritisch bent, zullen ze besluiten niet meer naar jouw mening te willen luisteren. Benoem daarom vaak de dingen die je kind goed doet. Heeft je kind een fout gemaakt, vertel dan eerst wat hij wél goed heeft gedaan, bijvoorbeeld: “Goed dat je het geprobeerd hebt en zo je best hebt gedaan!”
Pas aan de andere kant op dat je geen poppenkast speelt om je kind een goed gevoel te geven en alleen maar zegt dat hij of zij alles goed doet. Dan geloven ze je op den duur niet meer. Durf eerlijk te zijn als je kind een keer iets niet goed doet of een kledingstuk je dochter minder mooi staat. Je kunt dan liefdevol zeggen: “schat, je weet dat ik je mooi vind, maar die andere broek staat je leuker dan deze”. Ze weet dan: ‘papa zegt niet zomaar dat hij me er goed uit vindt zien, want als het niet zo is, zegt hij het ook’.
Merk je dat je kinderen op een bepaald gebied meer dan gemiddeld onzeker zijn? Dan is dit een signaal aan jou als ouder om hen op dit terrein te bevestigen. Ze hebben jouw liefdevolle mening nodig want in de wereld zullen ze, helaas, ook ongezouten kritiek krijgen. Bevestig hen vaak in wie ze zijn en wat ze doen. Leer ze bovendien om alleen waarde te hechten aan de mening van mensen die om hen geven.
In een atmosfeer waarin we elkaar op een liefdevolle manier helpen en adviseren, kan onzekerheid op een goede manier functioneren. Dan zet het ons en onze kinderen aan om anderen om advies te vragen en daardoor vol wijsheid door het leven te gaan. “Bij wie zich raad laten geven, is wijsheid.” (Spreuken 13:10)