Rentmeester zijn. Ik heb altijd een wisselvallig gevoel bij dat woord.
Ik houd enorm veel van de schepping. Er zijn zoveel bijzondere plaatsen op deze aarde. En ook in onze eigen straat is elke boom, elk spinnenweb en elke waterdruppel op een grasspriet, een minipreek over Gods almacht en goedheid.
Afgelopen zomer zagen wij de restanten van een weergaloos mooie gletsjer. In enkele tientallen jaren was hij kilometers kleiner geworden, door de opwarming van de aarde. Beelden van plastic rommel in oceanen en dode dieren maken me treurig. Ik probeer echt een steentje bij te dragen, maar erg overtuigend is het niet altijd.
Restjes eten gaan altijd keurig in een glazen bakje in de koelkast. Maar met enige regelmaat moet het alsnog worden weggegooid als het daar na een weekje nog staat.
Ik scheid afval zo goed als ik kan, maar we produceren toch nog containers vol restafval.
Ik let op water- en gasverbruik en probeer de kinderen dat ook te leren, maar om eerlijk te zijn gaat dat meer om de invloed op onze gezinsportemonnee dan om de aardbol.
Als het even kan, pak ik de fiets in plaats van de auto, maar daarbij maak ik wel gebruik van een minder duurzame accu.
Ik probeer minder vlees te eten, maar geniet net zo hard van een extra snack bij de friet.
Ik koop veel kleding tweedehands, maar ik loop gerust de Action uit met een volle tas, terwijl ik alleen een pen nodig had.
Ik probeer de kinderen te leren dat het belangrijk is om voor de natuur te zorgen, maar soms doe ik ook alsof ik rondslingerend afval van anderen niet zie, in plaats van het heel educatief samen met hen op te ruimen.
Kortom, het is nogal dubbelhartig allemaal. Ik geloof echt dat ik er meer voor zou mogen inzetten, maar tegelijk zijn er veel andere prioriteiten in ons leven.
En dan is er nog een perspectief. Die is niet bedoeld om me achter te verschuilen (dat gebeurt misschien wel veel te vaak), maar wel een perspectief dat mij behoedt voor hopeloosheid. Want eenmaal, eenmaal zucht de schepping niet langer. Aan de oever van de rivier, die helder is als kristal, groeit de boom des levens, die voortdurend vruchten voortbrengt. Vooral zal het Lam daar zijn. Hij zal alle dingen nieuw maken.
En jij? Hoe probeer jij rentmeester te zijn?
Tekst: Elise Pater
Opvoeden doe je samen!
Leer van elkaar door het onderlinge gesprek! Wij komen graag naar jullie voor toerusting op maat. Bekijk de dienstenpagina voor ons aanbod of stel je vraag per mail aan Thera.
Neem contact op
