‘Bij nieuwe kleren vragen ze blij van wie die zijn geweest’

Willeke Klapwijk (30), is getrouwd, moeder van een kleuter en een peuter, werkt als administratief medewerker in een kindcentrum en is betrokken bij het initiatief ‘KrijgdeKleertjes’.

Kun je meer vertellen over het initiatief ‘KrijgdeKleertjes’?

“KrijgdeKleertjes is 8 jaar geleden begonnen, als een online platform, waar je pakketten met kleding kon ruilen met andere ouders. 6 jaar geleden zijn daarnaast de eerste live ruilpunten begonnen, wat inmiddels uitgegroeid is tot ruim dertig ruilpunten door heel Nederland. Je kunt naar die plekken toe gaan met je kinderkleding en deze ruilen voor een grotere maat. Ik heb zelf ook een ruilpunt dat een aantal dagen per week open is.”

Hoe ben je hier bij betrokken geraakt?

“Toen ik zwanger was van de eerste, heb ik eens via krijgdekleertjes.nl een pakket positiekleding geruild. Op een gegeven moment stond er in hun nieuwsbrief een oproepje voor mensen die een ruilpunt willen starten. Dat leek me leuk en ik heb de tijd én genoeg ruimte in mijn huis. Ruim 3 jaar geleden ben ik gestart en het is steeds groter geworden. Ik vind het leuk om er mee bezig te zijn. Het past goed bij mij om te organiseren en structureren en gastvrouw te zijn. Maar het duurzame aspect is voor mij het belangrijkst: je hoeft niet alles nieuw te kopen. Ook voor mensen met weinig geld is het fijn, omdat het gratis is. Daarnaast is het ook heel gezellig. Ik organiseer ruilmomenten waar tien ruilers kunnen komen.”

Hoe is duurzaam leven belangrijk voor je geworden?

“Ik ben christelijk opgevoed en ook het rentmeesterschap maakt daar deel van uit. We kopen niet zomaar alles wat we willen en gaan zorgzaam om met de schepping. Ik ben nog meer bezig met duurzaamheid sinds ik zelf moeder ben. Ik wil dat de wereld nog net zo mooi is wanneer mijn kinderen zelf kinderen krijgen en dat wij niet alles hebben opgebruikt als zij ouder zijn.”

Vind je het ook moeilijk om duurzaam te leven?

“Nee, eigenlijk helemaal niet. Ik doe het stap voor stap. Iedere keer ontdek ik iets nieuws dat kan. Aan sommige dingen moet je wel even wennen. We eten nu al een aantal jaren vegetarisch en je moet dan nieuwe recepten leren en oude gewoontes aan de kant zetten. Zo doen we ook bijna alles op de fiets of met het OV, en proberen we altijd eerst te kijken of iets tweedehands gekocht kan worden. We worden er wel eens vreemd om aangekeken, maar dat maakt mij eigenlijk alleen maar strijdvaardiger. Wat wel een grote stap is geweest, is het besluit om ons gezin na 2 kinderen niet verder uit te breiden met eigen kinderen. Een groot gezin lijkt ons heel leuk, maar we richten ons nu op het bieden van pleegzorg.”

Welke rol speelt het geloof daarin voor jou?

“Vooral dat God de wereld heeft gemaakt en geschapen zoals Hij het heeft bedoeld heeft. Ik geniet enorm van de schepping, vind het heerlijk om buiten te zijn en ik zou het gewoon super jammer vinden als het verloren zou gaan door de dingen die ik doe, koop of eet. Ik denk dat ik op de wereld ben gezet om de wereld mooier te maken in plaats van die te vervuilen.”

Wat krijgen jullie kinderen hiervan mee?

“Best veel. Ze weten best wel goed waarom we geen vlees eten en vragen in welke prullenbak iets moet. En afval opruimen in de wijk is een hobby geworden voor ze. Het is een soort schatgraven, want je komt ook altijd leuke dingen tegen waar je mee kunt spelen. Bij nieuwe kleren vragen onze kinderen vaak blij van wie die kleren zijn geweest in plaats van uit welke winkel ze komen.”

Heb je tips voor ouders die duurzaam willen leven?

“Dé tip vind ik lastig. Doe het stap voor stap. Je kunt niet alles goed doen, dat doe ik ook niet. Maar als je begint, dan komt de rest vanzelf. Ga bijvoorbeeld eens naar een kledingruilfeestje, dat ruimt lekker op, je hebt allerlei leuke ‘nieuwe’ kleding én je ontmoet mensen die dezelfde idealen hebben en met wie je tips kunt uitwisselen. En voor je kinderen kan dat via KrijgdeKleertjes, maar je kunt ook in je eigen buurt zoeken naar een initiatief of zelf een ruilfeestje organiseren.”