Soms zit seksuele opvoeding in de kleine dingen. In een gebaar, in een wat spottende glimlach, in een knipoog, in een veelzeggende blik. Zo ging het in de Hema, in een split second.
Op weg naar de kinderkleertjes, liep een man met een jongen (zijn zoontje?) me tegemoet. Ze hadden het gezellig met elkaar, lachten om iets. Ineens week de man van het looppad af en liep recht op de bh’s af. Hij stak twee handen uit naar een bh aan het rek en draaide met zijn handpalm over de voorkant van de bh’s in een strelende beweging. Toen grijnsde hij achterom naar de jongen. Die lachte ook. Dat doe je als een volwassene zoiets doet.
Humor is onmisbaar in de seksuele opvoeding, juist omdat er schaamte meespeelt en het ongemakkelijk is. Humor kan als geen ander een gesprek op gang brengen en houden of de zwaarte van een onderwerp afhalen.
Toch had deze humor in de Hema een wat wrange nasmaak. Misschien omdat ik een vrouw ben, omdat ik ook borsten heb, maar omdat ik veel meer ben dan dat. Ik hoop dat die jongen dat óók mee krijgt van deze man.
In de opvoeding die ik kreeg, in de klas en met leeftijdsgenoten lachten we ook over alles rondom ‘het onderwerp’, maar er waren ook de mooie gesprekken met vriendinnen, er was gesprek met een jeugdleidster of een avond voor jongeren over dit onderwerp.
Hoe meer we ons bewust zijn van wat we meekregen en wat we door willen geven, hoe meer we er ook bewust mee omgaan in de opvoeding. Denk er eens over na. Welke sfeer hing er rondom dit onderwerp?
Was jouw leven misschien een aaneenschakeling van Hema-momenten? Onze gebrokenheid is veilig bij God, die ook dat deel van ons leven wil reinigen als we het bij Hem brengen. Zo intiem en geborgen mag de relatie met God zijn.