Je kind in het ziekenhuis

Ik zal niet snel de dag vergeten dat ik vanachter mijn bureau werd weggeroepen en een paar minuten later naast mijn kind in een ambulance zat. Een lang ziekenhuistraject volgde. Als ik eraan terug denk krijg ik nog vaak een brok in mijn keel. Het is heftig om je kind in een ziekenhuisbed te zien liggen. Hem pijn te zien lijden en hem aan de chirurgen toe te vertrouwen. Het was tegelijk ook een kostbare tijd. We hebben samen God gezocht en zijn aanwezigheid ervaren.

Ziekenhuisopnames zijn altijd een inbreuk op het normale leven, of ze nu gepland zijn of niet. Soms gaat het om een ernstige ziekte of ongeval, soms om een eenvoudige ingreep als keelamandelen verwijderen of om een gebroken been. Voor een kind is het eigenlijk altijd heftig. Alle vaste structuren vallen weg. Een onbekende omgeving met heel veel nieuwe gezichten en nieuwe indrukken komt ervoor in de plaats. En waarschijnlijk ook pijn, nare prikken, enge verdovingskapjes en serieuze dokters. Hier een paar tips om je kind zo goed mogelijk bij te staan in zo'n periode:

1. Bereid je kind voor
De eerste ziekenhuisopname van mijn zoontje kwam onverwacht en we waren totaal niet voorbereid. Dat was naar. Alles overkomt je. Je weet niet wie je kunt aanspreken, wanneer je eten krijgt, waar je moet plassen, of wat je moet vragen als de dokter komt. Dus bij zijn volgende ziekenhuisopname hebben we uitgebreid de tijd genomen om hem op elk onderdeel van zijn opname voor te bereiden.

In het ziekenhuis werkt meestal een pedagogisch medewerker die je kan helpen bij het voorbereiden van je kind. Zij hebben boekjes en materialen en weten hoe ze met je kind in gesprek kunnen gaan. Alvast even voelen hoe een verdovingskapje ruikt, maakt soms een wereld van verschil. Je kind is minder een lijdzaam voorwerp, maar heeft grip op de situatie omdat hij weet wat hem te wachten staat.

2. Bid samen
Een belangrijk onderdeel van de voorbereiding is samen bidden voor de ziekenhuisopname. In het gebed kun jij de bezorgdheid en onrust van je kind uiten en je kunt hem bemoedigen met de zekerheid dat God luistert en erbij wil zijn. Het samen bidden en voor hem zingen was voor mij en mijn zoon een belangrijke houvast in het ziekenhuis. Voor het slapengaan, als hij pijn had, voor de operatie, als hij 's nachts niet kon slapen, spreken met God gaf ons beide de rust die we nodig hadden. Ook het zingen van vertrouwde, troostende liedjes kan voor je kind veel betekenen. Je kind mag weten dat God er voor hem wil zijn, in het gewone leven, maar ook in spannende of verdrietige tijden.

In de Bijbel gaat het heel vaak over ziekte, pijn en genezing. God laat keer op keer zien dat Hij begaan is met de zieke en kwetsbare!

3. Zorg dat je er bent
Je hoeft eigenlijk geen spectaculaire dingen te doen om je kind bij te staan. Jouw aanwezigheid is veel meer waard dan de grootste zak snoep of de duurste spelcomputer. Als je kind jou ziet zitten aan zijn bed dan geeft dat veiligheid. Probeer er dan ook zoveel mogelijk te zijn. Blijf erbij als hij onder narcose wordt gebracht. Hou zijn hand vast als hij een prik krijgt. Vraag of je naast hem mag slapen. De zusters kunnen nog zo aardig zijn, ze blijven onbekenden en kunnen niet het vertrouwde gevoel geven dat bij de eigen ouder hoort. Als je kind in het ziekenhuis ligt, valt veel van zijn opgebouwde zelfstandigheid en stoerheid weg. Ze zijn kwetsbaar en hebben jou nodig.

4. Vind een steunpilaar
Je kunt je zelf ook kwetsbaar voelen als je je kind moet toevertrouwen aan een arts, al is de ingreep nog zo eenvoudig. Zorg dat je iemand hebt die jou kan steunen. Iemand die rustig met je praat als jij wacht tot je kind uit de narcose komt. Die jou een kop thee of een boek komt brengen. Iemand bij wie jij kunt uithuilen en kwetsbaar kunt zijn. Dat helpt je om daarna weer sterk te zijn voor je kind.

5. Kom voor jezelf en je kind op
De gang van zaken in een ziekenhuis is voor veel mensen onbekend en verwarrend. En artsen hebben nog wel eens de neiging om een paar ingewikkelde woorden te roepen en snel verder te gaan naar de volgende patiënt. Je moet als ouder assertief zijn en voor het belang van je kind opkomen. Vraag door totdat je precies begrijpt wat een arts zegt en je op al je vragen een antwoord hebt. Als ouder ben jij degene die het totale welzijn van je kind op het oog hebt en heb je er recht op om zo goed mogelijk geïnformeerd en geholpen te worden.

Ingrid Plantinga-Kalter