'Even een ochtendje naar de dierentuin kan niet meer'

In deze tijd van het jaar starten de scholen weer. Maar hoe is het als je je kind voor het eerst naar school ziet gaan? We vroegen het aan Marieke van Engeland (30) die haar zoon Matthias (4) een paar weken geleden voor het eerst naar school bracht.

Marieke: “Al sinds vorig jaar zei Matthias heel vaak: ‘Als ik vier jaar ben dan mag ik naar school!’. Hij wist ook al waar hij naar school zou gaan en zei dan tegen andere mensen: ‘Dat is mijn school!’ Toen hij jarig was geweest, was het dan ook wel even lastig om te begrijpen waarom hij nog moest wachten tot de vakantie afgelopen was. Matthias is altijd veel bezig geweest met cijfers en letters en het was duidelijk dat hij eraan toe was om nieuwe uitdagingen aan te gaan.” Ondanks dat was het afscheid nemen wel even moeilijk. “Nog steeds vindt hij het niet leuk als ik wegga, maar gelukkig wordt het steeds makkelijker. Hij heeft het erg naar z'n zin en heeft al een beste vriend.”

Een schoolgaande zoon is wel even wennen vindt Marieke. “Vooral het ritme van vroeg opstaan, het direct klaarmaken en zorgen dat we op tijd op school zijn. Matthias is al zolang ik me kan herinneren om zeven uur wakker, maar eerder konden we dan nog even rondlopen in pyjama of lekker rustig aandoen. Ik zie best op tegen het feit dat hij vijf dagen in de week op school zit en dat de kleine uitstapjes doordeweeks dan echt verleden tijd zijn. We kunnen niet meer even een ochtendje naar de dierentuin als het rustig is een stukje met de trein of samen koffiedrinken bij de Hema.”

Maar het geeft ook nieuwe mogelijkheden. “Ik vind het fijn om nog de hele dag voor je te hebben en echt een vast ritme aan te houden. Daarnaast heb ik wat meer tijd alleen met Linde (onze jongste van zeventien maanden) en ook wat meer rust in huis...” Marieke lacht. “Matthias was er echt aan toe om naar school te gaan. Hij is begin juli al vier jaar geworden en omdat de vakantie toen net begon moest hij nog de hele zomer wachten voor hij mocht beginnen.”

“Onze rol als opvoeder stopt niet als ons kind naar school gaat”, vindt Marieke. “Ik verwacht dat hij veel zal gaan leren - qua kennis maar ook qua normen en waarden en dat dit aansluit op onze opvoeding. Wij willen Matthias meegeven dat wij heel veel van hem houden en er altijd voor hem zijn. Dat hij bijzonder is. En dat misschien niet iedereen hem altijd aardig zal vinden, maar dat dat niet aan hem ligt. Hij is goed zoals hij is. Ik hoop echt dat Matthias zo lang mogelijk zo heerlijk onbevangen blijft als hij nu is, vrolijk en spontaan. Dat hij het naar z'n zin heeft op school en vriendjes/vriendinnetjes zal hebben.”

"Ik vind het zo mooi dat hij nu al elke middag liedjes zingt die hij die dag op school gezongen heeft."

Schoolkeuze
Marieke heeft bewust nagedacht over de keuze van de school voor Matthias. “Wij vonden het belangrijk dat Matthias naar een school zou gaan die het christelijk geloof als basis heeft, en waar onderwijs wordt gegeven aan de hand van de Bijbel. Hij zal een groot deel van zijn leven daar doorbrengen en het is fijn om te weten dat het onderwijs aansluit op de opvoeding die wij hem thuis mee willen geven.”

“Ik vind het zo mooi dat hij nu al elke middag liedjes zingt die hij die dag op school gezongen heeft. Heerlijk als een kind zo lekker ongegeneerd kan zingen over Jona, Jozef of Jezus. Geweldig dat hij vaak met zijn eigen dingen komt tijdens het bidden: dank u God dat ik 's ochtends toen mama wegging op school niet hoefde te huilen en dat de grote spin die ik zag ook eten had…”