Vijf dingen die ik leerde van een smartphoneloze week

Ik deed dat dus. Ik leefde een week zonder smartphone. Vanochtend zette ik mijn internet weer aan. 281 Whats'App berichtjes stroomden binnen en talloze meldingen van updates op Pinterest, Bloglovin', Instagram, etc. Drie dingen die ik leerde in de afgelopen week:

1. Het is helemaal niet zo moeilijk als ik dacht om een week te unpluggen.
Ik stuurde een berichtje dat ik de komende week offline zou zijn naar mijn vrienden en familie en miste internet op mijn telefoon daarna maar een paar momentjes. Ik gebruikte wel internet op mijn laptop, om te mailen, recepten te zoeken, facebook (af en toe) te checken, een adres op te zoeken, dat soort dingetjes. Dat zou ik niet gemakkelijk hebben kunnen missen.

2. Ik had, vooral 's avonds, zeeën van tijd.
Ik las alle bladen en magazines (voornamelijk van goede doelen organisaties, maar ook de krant, kerkbladen, etc.) die deze week door de deur kwamen van A tot Z. Normaal gesproken liggen die er een paar weken waarna ik ze soms ongelezen weg moet gooien omdat er al een nieuw exemplaar is. Overdag merkte ik niet zoveel verschil, maar ik heb het niet bijgehouden. Had ik natuurlijk wel moeten doen, door middel van tijdschrijven. Dan had ik pas goed kunnen vergelijken, maar ja, dat vergat ik.

3. Smartphonen is besmettelijk
Ik merkte dat ik vooral 's avonds, als manlief nieuws las of iets anders deed op zijn telefoon, ik sterk de neiging had om de mijne ook te pakken. Vooral op de avonden dat ik moe was en weinig zin had om iets anders te doen. Ik kon de verleiding nu weerstaan maar ik merkte echt dat het heel belangrijk is wat anderen om je heen aan het doen zijn.

4. Bellen is leuker dan appen
Omdat ik met veel vrienden/ familieleden bijna alleen contact heb via Whats'App was ik deze week genoodzaakt om een paar mensen te bellen om niet helemaal te vereenzamen :-). En dat was gezellig! Ik bel niet zo vaak meer en met kinderen erbij is bellen ook niet zo handig, net zo min als appen. Maar overdag, met de meiden op school en Kaleb zoet in de box vond ik bellen onder het genot van een kopje koffie op de bank echt een enorme verbetering ten opzichte van appen. Ik werd ook meer gebeld door mensen die me nodig hadden. Toen ik vrijdagochtend eten stond te koken belde een vriendin met een vraagje (die ze anders ongetwijfeld ge-appt zou hebben) en kletsten we een half uur met de telefoon op de speaker terwijl ik vlees en uien sneed voor een dubbele portie hachee. Hoe gezellig is dat! Dat ga ik zeker vaker doen. Het enige nadeel was de loopneus die ik kreeg van de uien ;-).

5. Smartphonen betekent bij mij vaak tijd van "ledigheid"
Wat ik normaal gesproken ook doe op mijn telefoon, het is zelden echt belangrijk. Meestal ook niet verkeerd, maar niet belangrijk. Het feit dat ik internet op mjin telefoon nauwelijks miste de afgelopen week en óók niet noemenswaardig veel meer tijd achter de laptop moest, vertelt mij dat de tijd die ik anders achter mijn smartphonescherm doorbreng grotendeels ledigheid is. En het doet een beetje pijn om onder ogen te zien, maar de Bijbel is heel duidelijkheid over ledigheid, luiheid.

Ga tot de mier, luiaard, zie haar wegen en word wijs. (Spreuken 6:6)

Heel opvallend (én confronterend) vind ik de volgende tekst:
De hand der vlijtigen zal heersen, maar ledigheid leidt tot herendienst (Spreuken 12:24).  Herendienst, slavernij, is dat niet wat ik voel gebeuren als ik te veel opga in mijn telefoongebruik? Hoewel ik het liever niet onderken, voel ik hoe verslavend mijn smartphone is. Als ik mezelf niet bedwing kijk ik talloze keren per dag of er nieuwe meldingen zijn en mijn gedachten dwalen er de hele dag naartoe af. Volgens Salomo kunnen we dus veel beter bezig zijn, met onze handen werken, dan ledig onze tijd doorbrengen.

En nog een spreuk uit Spreuken:
De ziel des luiaards is begerig, doch er is niets; maar de ziel der vlijtigen zal vet (verzadigd) gemaakt worden. (Spreuken 13:4)

In de Bijbel zijn nog heel veel voorbeelden te vinden van Gods afkeer van luiheid en Zijn opdracht aan ons om te werken en ons daarin te verheugen. En al wat gij doet, doet dat van harte als voor de Heere en niet de mensen. (Kolossenzen 3:23) Laten we daarom biddend de hand aan de ploeg slaan (of aan de vaat, de was, de stofzuiger, (vrijwilligers)werk, het voorleesboek, etc.)

Ledigheid, luiheid, is een zonde waar we als mens maar al te gemakkelijk in vervallen. Een zonde die we vaak ook niet als zonde zien. Als ik de tijd die ik normaal gesproken aan mijn telefoon besteed vergelijk aan de tijd die ik opzij zet voor de Heere... dan is dat zo beschamend. Ik zo lui, Hij zo gewillig. De Heere Jezus wilde Zich diep vernederen, door uit de hemelse heerlijkheid naar deze aarde te komen, als mensenkind, geboren in een stal. Zelf zei Hij: "Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering." (Lukas 5:32). Schep dus moed: er is verwachting. Om opnieuw met Spreuken te spreken:

Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen. (Spreuken 28:13)

De komende week doe ik daarom een nieuw experiment: ik zet 's morgens en 's avonds mijn internet even aan, reageer, en zet het daarna weer uit. Ben benieuwd.