Decembermoeder

Het begint kouder te worden, toen ik vanmorgen de ramen open zwiepte voor de dagelijkse frisse lucht rook ik de winter. Kou, nat blad en een vleugje van de houtkachel die verderop in de straat al aangestoken is. De maaltijden zonder het licht van de grote lamp boven de tafel lijken al een hele tijd geleden. En wie ’s avonds ook de deur uit gaat, de buitenlamp moet aan en je fietslichtje ook.

Advent
We hebben inmiddels al twee adventkaarsen aangestoken. De kerstliederen die geoefend moeten worden klinken door het huis en de mand met mutsen, sjaals en wanten staat weer trouw dienst te doen.

Deze periode kan een heerlijke gezellige wintermaand zijn, vol plezier en genieten van elkaar. Het is ook een drukke periode. Juist deze weken stroomt de agenda vol. Met vergaderingen die nog even in december gepland worden. Met een extra zwemles want dan schieten we vast iets harder op! Met vieringen, zo mooi weer met volle kerken. Ik bedacht tijdens het schrijven dat de afgelopen twee jaar de kerstvieringen zo anders waren. Veel jonge kinderen gaan deze dagen voor het eerst bewust de grote bijeenkomsten meebeleven. Mooi, we hebben er naar uitgekeken, maar in de organisatie in huis is het weer alle hens aan dek! Dan de verjaardagen tussen alle feesten door, op onze kalender staan er twee in twee weken tijd. Dus visite, boodschappen, cadeautjes regelen en niet te vergeten de feestelijke dag. Voor de jarige dan…

Ademhalen
En ik? O ja! Ik wil zo graag advent vieren… uitkijken naar de komst van Hem, Die komt. En uitkijken naar het vieren van de komst van de Redder, Gods eigen Zoon, hier op aarde. Maar juist deze maand raakt mijn verlangen zo ondergesneeuwd.

Elke dag heb ik een keuze, heb ik geleerd. En elke dag is een nieuwe dag, gekregen uit de hand van de Schepper. Daarom wat praktische tips. Spiegel jezelf eens in de bladzijde van je agenda. Wie kijkt jou aan tussen de volgeschreven regels? Een moeder die druk is, rent van de ene festiviteit naar de andere? Of gun je de moeder die je ziet een moment om op adem te komen? Want om verlangen in te ademen moet je, net als bij winterse kou, eerst uitademen.

Tip 1: neem de tijd (desnoods een kruis in je agenda) om iets te doen waar je rust van krijgt in hoofd en hart. En als je nu heel lang moet verzinnen wat dit kan zijn… dan wordt het tijd om met iets meer regelmaat iets te doen uit deze categorie.

Tip 2: stuur je wandelvriendin een appje en spreek af. Benoem onderweg iets moois wat je ziet of wat je raakt. Deel je zorg na het oudergesprek op school of vraag eens wat haar favoriete familierecept is. Heb je geen wandelvriendin? Tijd om iemand voor het eerst te vragen om mee te gaan!

Tip 3: ga, met de kerstvakantie in zicht, eens op zoek naar het familiespel wat iedereen leuk vindt, blaas het stof van de sjoelbak (even oefenen voor oudjaarsavond kan geen kwaad) of koop van die ene cadeaubon die je nog hebt liggen een puzzel van 1000 stukjes en je komt er meteen achter wie er echt fanatiek is!

Tip 4: bak iets waar je huis lekker van ruikt. Koop bij de boodschappen een extra pakje bladerdeeg, laat je buitenspeelkind wat binnen moet blijven voor de regen de appels in mootjes hakken en flans samen de flappen in elkaar. Een biscuitdeegtaart van vier lagen met bijbehorende crème, zelfgemaakte jam en perfect opgespoten toefjes room plus prachtige chocoladekrullen mag ook, maar het gaat nu even om het idee.

Tip 5: zorg voor de kleine dingen die het doen. Ik denk even aan de hoeveelheid prikkels in deze weken. Sommige kinderen floreren bij het vele weggaan of ontvangen van andere mensen in je huis. En zijn ook kinderen voor wie het ‘veel’ is. Geef ruimte om uit te puffen. Een keertje extra in bad (of een grote wasmand werkt ook en je hebt de helft minder water nodig) of geef na het eten een bol scheerschuim op het tafelzeil. Vergeet het voorlezen niet! En ga gerust op zolder (als je toch bij de sjoelbak staat) even neuzen bij de boeken van vroeger. Want in die boeken is het elke winter koud. Bitterkoud.

Tip 6: plannen! Toch die agenda… probeer zo overzicht te houden over de dingen die een verplichting zijn, of zo voelen of die je niet wilt missen. Dan is daar omheen de ruimte om naar eigen inzicht en met je gezin in je achterhoofd te vullen of juist leeg te laten.

Tip 7: het is genoeg. Genoeg. Nee, dan is het niet perfect. Dan is het niet precies zoals je zou willen. Maar dan is het wel genoeg. En mis je iets? Had je het achteraf anders willen aanpakken? Dat kan. Dan schrijf je die tip in je nieuwe agenda bij de maand november. Daardoor hebben wij deze dagen wel een tulband bij de koffie. Vorig jaar greep ik mis. En ik vind het er gewoon een beetje bij horen. Dus kwam ik eind november een krabbel tegen “bak-wensen inslaan voor december”. Klinkt misschien een beetje koekie, maar het werkt wel!

Genoeg. Precies. Dat is het.

Adem in. Adem in wat deze maand ons geeft. Gezelligheid, herinneringen, ook bij verdriet en gemis. Hij komt! Kijk omhoog en verwacht het van Hem. In alle dingen. Want elke dag is gekregen. Uit de Scheppende hand van God.

Dit blogartikel werd geschreven door Marieke.