Het zijn termen waar je de laatste tijd mee overspoeld wordt: ‘Buiten de lijntjes kleuren’, ‘Omdenken’ en ‘Out-of-the-box-thinking’ (zeg maar ‘uit de doos denken’).
Het klinkt heel hip en eigentijds en zo. Al kan het soms ook wel fijn zijn om even in je eigen doos te zitten, als dat nog mag? En wordt een kleurplaat niet mooier als je gewoon netjes binnen de lijntjes kleurt? Als iedereen ineens ‘buiten de lijntjes’ gaat kladden, wordt het ook maar een saaie boel?
Maar goed, er is natuurlijk wel wat voor te zeggen, dat uit-de-doos-gedenk en buiten-de-lijntjes-gekleur. Een andere blikrichting kan heel bevrijdend zijn – zeker in de opvoeding. Hoe kom je aan zo’n nieuwe, frisse blik? Nou, bijvoorbeeld door een boek te lezen uit een andere tijd of cultuur. Als je christen bent, hoor je bij de ‘Kerk van alle eeuwen en alle plaatsen’. Doen we iets met die enorme rijkdom? Het kan heel verrijkend en leerzaam zijn om eens buiten je eigen tijd en ‘cultuurbubbel’ rond te neuzen!
Een tijdje geleden stuitte ik op het boek ‘Geraakt door Gods liefde’ van een Griekse monnik die ‘Vader Porfyrios’ heette. Een soort Sinterklaas, aan de foto te zien. Vader Porfyrios (1906-1991) had een indrukwekkende, witte baard. Alleen een mijter ontbrak. Over opvoeding schrijft hij verrassende dingen, zoals: “Een kind moet omringd worden door mensen die vurig bidden. Een moeder moet niet tevreden zijn met een kind fysiek te liefkozen, maar moet het ook liefkozen met het gebed.” Ook schrijft hij: “Als de ouders voortdurend zeggen: ‘Ga naar de kerk, ga bidden’ enzovoort, bereiken ze niets. Maar wat ziet uw kind in u? Hoe leeft u en wat straalt u uit? Straalt Christus in u? Dat is wat aan uw kind wordt doorgegeven. Dat is het geheim.”
Door de liefde van Christus leer je ‘uit de doos denken’, zo maakt Vader Porfyrios in zijn boek duidelijk. Hij vertelt van een Griekse onderwijzer die getergd wordt door het gedrag van één van de jongens, hij wilde de jongen het liefst van school sturen. Na enige tijd kwam er echter een nieuwe onderwijzer die de klas overnam. Er werd van tevoren aan de nieuwe onderwijzer verteld over de ‘probleemleerling’. Hij hoorde ook dat de jongen in kwestie gek was op fietsen. Dus toen de nieuwe leraar voor het eerst de klas binnenkwam, zei hij:
“Kinderen, ik heb een probleem. Ik woon ver van school en ik wil een fiets kopen zodat ik niet elke dag mijn voeten uitput door naar hier te lopen, maar ik kan niet fietsen. Kan iemand mij leren hoe ik op een fiets moet rijden?”
De ondeugende leerling sprong onmiddellijk op en riep: “Ik zal het u leren meneer!”
“Kun jij op een fiets rijden?”
“Ja meneer.”
Vanaf dat moment werden zij goede vrienden.
Tekst: Gertjan de Jong is storyteller bij het IKC
Opvoeden doe je samen!
Leer van elkaar door het onderlinge gesprek! Wij komen graag naar jullie voor toerusting op maat. Bekijk de dienstenpagina voor ons aanbod of stel je vraag per mail aan Thera.
Neem contact op