Kwetsbaar

Hij was binnen een dag tijd overleden aan hersenvliesontsteking. De ouders hadden er alles aan gedaan om hem te redden maar het had niet mogen baten. Het besef dat je kind er ineens niet meer kan zijn heeft grote impact op ons gehad: we vonden het daardoor heel moeilijk om onze kinderen los te laten.

Door wat wij hadden meegemaakt met het zoontje van kennissen waren wij nogal beschermend naar onze kinderen. Het proces van loslaten is voor ons echt een worsteling geweest. Opmerkingen als: "Nou ze zijn nu al zo groot, ze kunnen best alleen door het donker fietsen" of: "Ik zou ze lekker op de fiets laten gaan" hebben ons vaak het gevoel gegeven in de knel te zitten tussen onze eigen gevoelens en wat anderen van ons (onze opvoeding) verwachten. De wereld is beslist niet meer hetzelfde als toen wij tiener waren. Dus opmerkingen als: "Nou, toen ik ... jaar was, ging ik al alleen naar..." hielpen ons geen stap verder!

Je kind willen beschermen is helemaal niet verkeerd tenzij het jouw kind belemmert in zijn ontwikkeling. Het is belangrijk voor het zelfvertrouwen van een kind dat je als ouders investeert in de zelfstandigheid van jouw kind. Daarbij is het onmogelijk om je kind voor alles te beschermen. Omdat wij dat allemaal wel wisten, liepen wij tegen onszelf aan en werd het loslaten van onze kinderen een hele worsteling. En nee, de ongevraagde opmerkingen en adviezen hielpen daar niet bij. Sterker nog: het maakte ons alleen maar eenzamer in onze worsteling.

Met een vriendin heb ik een keer gedeeld dat ik het zo lastig vond om mijn kinderen los te laten omdat ik bang was één van hen te verliezen. Ze reageerde heel begripvol en deelde met mij hoe zij omgaat met het loslaten van haar kinderen en dat het bij haar ook niet allemaal vanzelf ging. We hebben samen gelachen, gehuild en geleerd van elkaar. We hebben in gebed onze kinderen in Gods handen gelegd. Wat er ook gebeurt daar zijn ze veilig, daar waren we het samen over eens! Ja, het was heel kwetsbaar om dit te delen maar het heeft mij zoveel verder geholpen.

Inmiddels zijn onze kinderen groot en hebben we ze met vallen en opstaan leren loslaten. Ja, als ouders zijn we kwetsbaar! Laten we daarom lief zijn en begrip hebben voor elkaar en geen ongevraagde adviezen geven of opmerkingen plaatsen over de opvoeding. Je mag ervan uitgaan dat ouders hun kinderen liefhebben en opvoeden naar hun beste kunnen en hun stinkende best doen.

Maar durf ook kwetsbaar te zijn door jouw vragen en worstelingen te delen met iemand zodat jij en jouw kinderen verder kunnen in dat prachtige proces dat opvoeding heet!

Ouders die met elkaar in gesprek gaan is een belangrijk onderdeel van de cursus Opvoeden 3.7. Wil je deze cursus bij jou in de kerk? Kijk dan voor meer informatie op de website van Zorg voor Jongeren.

Tekst: Corien Rietberg